Ks. prof. dr hab. Roman Murawski, salezjanin, urodził się 26 lutego 1930 r. w Kosobudach w powiecie chojnickim w rodzinie nauczycielskiej. Do 1939 r. mieszkał w Rumi, gdzie ukończył 4 klasy szkoły podstawowej. W okresie okupacji niemieckiej przeze dwa lata w wieku 13-14 lat był więźniem obozu koncentracyjnego w Potulicach k. Nakła. Po wojnie, w latach 1945-47 uczęszczał do gimnazjum ogólnokształcącego w Gdyni. W 1947 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Salezjańskiego w Czerwińsku. Po ukończeniu studiów filozofii i teologii w seminariach Krakowie, Oświęcimiu oraz Warszawie otrzymał święcenia kapłańskie 3 lipca 1955 r. w Czerwińsku. Po święceniach pracował w parafii NSPJ w Warszawie, studiując jednocześnie prawo kanoniczne na ATK. W latach 1960-63 studiował psychologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując dyplom magistra na podstawie pracy ?Psychologia trudności religijnych młodzieży szkolnej w aspekcie wychowawczym?. Po trzyletniej pracy duszpasterskiej, ponownie w Bazylice NSPJ w Warszawie, odbył studia katechetyczne na Universita Pontificia Salesiana w Rzymie, zwieńczone w 1971 r. uzyskaniem stopnia doktora na podstawie rozprawy poświęconej historii katechezy w Austrii pt. ?Das katechetische Wirken Michaels Pflieglers im Geschehen der Erneuerung der Katechese in Österreich.
Po powrocie do kraju podjął wykłady w Wyższych Seminariach Duchownych Towarzystwa Salezjańskiego w Lądzie n. Wartą, a następnie w Łodzi oraz w nowicjacie w Czerwińsku. Od 1972 r. prowadził zajęcia dydaktyczne na stanowisku adiunkta na specjalności katechetycznej Wydziału Teologii ATK w Warszawie, a następnie USKW w Warszawie. W 1990 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy ?Katecheza chrzcielna w procesie wtajemniczenia chrześcijańskiego czasów apostolskich?. W 1994 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w roku 1999 tytułu profesora.
Ks. Prof. Roman Murawski pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji na polu nauki. W latach 1992-94 był prodziekanem, a następnie w latach 1994-99 dziekanem Wydziału Teologii ATK. Od 1992 roku przez wiele lat był przewodniczącym Sekcji Wykładowców Katechetyki Polskich Wyższych Seminariów Duchownych. Przez kilka kadencji był członkiem Komisji Episkopatu ds. Katechizacji oraz organizatorem corocznych sympozjów dla tej Sekcji. Od 1996 r. był konsultorem Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski. Od roku 1972 członkiem, a od 1994 przedstawicielem Zarządu Europejskiego Stowarzyszenia Katechetów. Jest także członkiem Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego. Był również jednym z redaktorów periodyku naukowego ?Seminare?.
Ks. Prof. Murawski jest jedną ze najbardziej znaczących postaci polskiej katechetyki okresu posoborowego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się głównie wokół historii katechezy, katechetyki fundamentalnej oraz katechezy młodzieżowej. Ta ostatnia dziedzina znalazła swoje odzwierciedlenie w redakcji i we współautorstwie 7-tomowej serii podręczników katechetycznych dla młodzieży szkół podstawowych pt. ?Spotkania z Bogiem?. Jego badania uwzględniały wybitnie aspekt antropologiczny w katechezie. Na doniosłość tychże badań wskazuje fakt, że antropologia katechetyczna ukazuje uwarunkowanie katechezy rozwojem katechizowanych, ich sytuacją rodzinną, ale również przemianami, które zachodzą w środowisku ich dojrzewania.
Dorobek naukowy obejmuje ponad 150 publikacji: książek, rozpraw i artykułów popularno-naukowych w licznych czasopismach krajowych i zagranicznych. Dziełem Jego życia jest planowana jako czterotomowa pomnikowa ?Historia katechezy? Zdążył ukończyć dwa tomy. Wypromował wielu doktorów, ponad 250 magistrów. Jest autorem wielu recenzji do tytułu profesora, habilitacyjnych oraz doktorskich. Był nauczycielem wielu pokoleń polskich katechetyków, a także ? jako długoletni wykładowca w salezjańskich seminariach duchownych ? salezjanów.
Zmarł nad ranem 27 stycznia 2016 roku. Jego pogrzeb odbędzie się 3 lutego 2016 roku o godzinie 10.00 w bazylice Serca Jezusowego w Warszawie przy ul. Kawęczyńskiej
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie.
?Przyjmijmy łaskę zmartwychwstania Chrystusa! Pozwólmy się odnowić przez miłosierdzie Boga. Niech moc Jego miłości przekształci także nasze życie. Stańmy się narzędziami tego miłosierdzia, kanałami, przez które Bóg może nawadniać ziemię, strzec całego stworzenia i sprawić, aby rozkwitła sprawiedliwość i pokój?.
